چهارشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ۰۴:۰۳ ب.ظ
می دانم بی محابا به دریا زدن در دل شب یعنی غرق شدن در راهی بی بازگشت...
می دانم اما باز هم به چشمانت خیره می شوم...
۸ ۰ ۹۶/۰۴/۲۸- ما آزموده ایم...
- نه پس نه پیش
- قصه ها هست ولی طاقت ابرازم نیست
- فقط یکی به من بگه چرا؟
- به رسم اون موقع ها
- می نویسم پرهیز... بخوانید فرار
- یک سال میتواند پانصد و بیست و پنج هزار و ششصد دقیقه باشد و هر دقیقه سالی...
- وقتی بهتر است سرت را ببری بگذاری زیر پایت تا لااقل قدت بلند شود...
- شاید این بار راست باشه ...
- تو همانی که...؟؟؟