دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را (هولدن تور ۲)

فوق لیسانس...همینجوری خواستم بدون قصد خاصی با این واژه شروع کنم:))تمام حس خوبی که باهاش دارم می نویسم دلیلش تویی هولدن...مرسی که هستی:دی
دورهمی گرم شروع شد چون آغوش خورشید اولین اتفاق بعد سلام بود...همون اول خورشید موقع سلام آروم زیر گوشم گفت «بغل»...منم که از خدا خواسته:))
انقدر همه چی صمیمی و در عین حال محترم بود که منی که آواز میخونم با کسی مثل جناب زمر که موسیقی با صدای خانوم گوش نمیده در کنار هم کلی بهمون خوش گذشت...
دخترک که زندگیم در دستانش بود تو سری قبلی! سنگ تموم گذاشت برام:) خودم براش هر چندتا بخواد قاشق می دزدم بخدا:))
جونم یا فاطمه زهرا:)) بعدها شگرد مهمون داریشو باید یادم بده:))
کیه که ندونه واران عمو شهرام ناظری از دوست داشتنی هامه؟! واران های دوست داشتنیم شدن دوتا:) به کُردی گرسنمه رو یادم داد...پرکاربرد ترین لغت زندگیم:))
دکتر بعد از این جمعمون٬ مستر سروش که خدا از چشم بد دور نگهش داره:دی نقطه اشتراکش با من عمه ی مادرش بود:)) به حق از اصلی ترین مهره های داینامیک جمع بود...
آقا باورتون میشه بازم من نفهمیدم کار و رشته ی دکتر میم دقیقا چیه؟!!! نه خدایی باورتون میشه؟!!:)) دکتر از اون دوستاییه که داشتن یه دونه ش بر همگان واجبه...والا:)
داداش مهدی یکم دیر اومد ولی جوری اومد که بگیم کاش از اول پیشمون بود...آخرم نفهمیدم خلع لباس کرده بود!! ترک لباس کرده بود!! از زیر پوشیده بود ریا نشه!!یا چی:))
مامان پری٬ سارا٬ صبا٬ محسن خان(مبارکه)٬ سیدعلی اگر بودید قطعا بیشتر خوش می گذشت:)
بمونید برام رفقا:)